Palmy wielkanocne

Pałuckie palmy

Palmy wielkanocne

1. Tradycyjne palmy z gałązek wierzbowych, udekorowane suszonymi lub papierowymi kwiatami, przewiązane wstążką z kawałkiem trzciny.

2. W Wielkopolsce i Kaszubach do wierzbowych palm dodawano gałązkę brzozy.

3. Palmy święcone w Niedzielę Palmową miały chronić domostwa przed piorunami. Chłopi zatykali je za obrazy „święte”. Kotki palmowe matki dawały dzieciom do połykania – wierzono, że zabezpieczają przed chorobami gardła. Palmą wypędzano bydło na pierwszy wypas. Wkładano ją też do trumny zmarłego. Ogólnie palma była symbolem życia, witalności, odradzania się przyrody.

4. Po II wojnie światowej na Pałukach pojawiły się dekoracyjne palmy wykonane z suszonych ziół i kwiatów, które warstwowo przytwierdzano do łodygi trzcinowej. Do produkcji palm używano ziela wrotycza, kocanki, krwawnika, dziurawca i mchu. W okolicach Kcyni i Szubina dodawano bibułkowe różki charakterystycznie spiralnie skręcone. Pałuckie palmy z suszonych roślin upowszechniła znana twórczyni ludowa z Kcyni - Klara Prillowa. Pałuckie palmy zaczęto nazywać „kropidłami”; używano ich do święcenia potraw wielkanocnych; także kropiono nimi kawalera, który zbyt długo chodził do panny, nie składając propozycji matrymonialnej.

(opr. R. Skiba)