Wystawy w roku 2019

Konkurs „Obrazki z dawnej wsi” jest organizowany przez Muzeum Okręgowe w Pile cyklicznie od roku 2010. Celem konkursu jest zainteresowanie dzieci i młodzieży kulturą ludową Krajny, Pałuk i Puszczy Noteckiej. Ważnym celem przedsięwzięcia jest poszerzenie wiedzy na temat zbiorów etnograficznych oraz zabytków architektury ludowej zgromadzonych w Muzeum Kultury Ludowej w Osieku nad Notecią – oddziału Muzeum Okręgowego w Pile. Na przełomie 10 lat konkurs odbył się pod różnymi hasłami: „Architektura ludowa”, „Zajęcia wiejskie”, „W wiejskiej chacie”, „Ginące zawody”, „Moja inspiracja”. Tematem pracy mogły być: eksponaty, wnętrza, zdarzenie muzealne, np. impreza plenerowa, impreza edukacyjna lub wystawa, odbywające się w skansenie. W roku jubileuszowym (10 lat) tematem przewodnim było „Ginące rzemiosło”, zapomniane już nieco, a kiedyś na wsiach obecne, takie jak: cieśla, garncarz, kowal, rymarz, plecionkarz, sitarz, tkacz czy szewc. Na konkurs, co roku nadsyłanych jest ponad 200 prac plastycznych z terenu całej Polski. Prace oceniane są w trzech kategoriach wiekowych: 5-9 lat, 10-14 lat i 15-19 lat. Podsumowaniem przedsięwzięcia jest wystawa, której otwarcie odbywa się na zakończenie lata podczas imprezy plenerowej „Pożegnanie lata” w Muzeum Kultury Ludowej w Osieku.

Wystawa fotograficzna zaprezentowała życie religijne i zabytki związane z Sanktuarium Maryjnym w Górce Klasztornej k. Łobżenicy. Do Górki Klasztornej wiedzie kilka tras, ale najpiękniejsza z nich to piaszczysta i kręta polna droga, przy której rosną krzewy dzikich róż, lipy, graby i kasztanowce ciągnące się długą aleją prawie, aż do góreckiego gaju. Z oddali wygląda on jak porośnięta wiekowymi dębami, samotna wyspa, dryfująca pośród morza rozciągających się po sam horyzont, zielonych pól. Kompleks kościelnych budynków harmonijnie współistnieje z otaczającą go przyrodą. Widok tych obwarowanych murem budowli zawsze wprawiał mnie w nastrój skłaniający do kontemplacji nad sensem istnienia i tajemnicami, jakie skrywa w sobie wieczność. Wnętrze świątyni zachwyca łagodnym pięknem religijnej sztuki oraz grą świateł sączących się przez okazałe okna wprost na ołtarz i górujący nad nim obraz Matki Bożej Góreckiej. Tak więc Sanktuarium Maryjne w Górce Klasztornej stało się przedmiotem mojego zainteresowania, ponieważ jest to niezwykłe miejsce kultu, intrygujące nie tylko swą bogatą przeszłością lecz również tym, co może dzisiaj zaoferować pielgrzymom i podróżnym, a mianowicie idealne połączenie sfery duchowej ze światem materialnym. Połączenie takie często przynosi owoce w postaci rozmaitych form artystycznego wyrazu i jednym z nich była niniejsza wystawa.

Karolina Górna

Wystawa "Dawny powiat wyrzyski na kartach pocztowych" (koniec XIX – I połowa XX wieku) zaprezentowała widokówki pochodzące z kolekcji prywatnej, uzupełnione dziewiętnastowieczną mapą powiatu wyrzyskiego oraz ogłoszeniami reklamowymi wydawców i nakładców pocztówek. W latach 90. XIX w. pierwsze ilustrowane kartki z widokami dawnego powiatu wyrzyskiego wykonywano techniką litografii czarno – białej i chromolitografią. Jeden albo kilka fragmentów miasta bądź wsi zdobiono winietami o stylistyce neorokoko i secesyjnej – „kogucimi grzebieniami”, „kratkami”, motywami roślinno – kwiatowymi, zaś całość dopełniano stylizowanym napisem Gruss aus... Na pocztówkach ukazywano charakterystyczne budowle Wyrzyska i Nakła nad Notecią – rynek, kościół katolicki i ewangelicki, gmach szpitala, urzędu miejskiego, gimnazjum i poczty. Do wydawców tego typu pocztówek należeli: G. Argelander (Nakło nad Notecią), zakład artystyczny Otto Siede (Elbląg), H. Marunde (Wyrzysk). W latach 1905–1945 producenci proponowali nowe rozwiązania techniczne i kompozycyjne, a kartki krajoznawcze sporządzano techniką światłodruku czarnobiałego i kolorowego, wklęsłodruku, rotograwiury i druku czarnobiałego. W okresie międzywojennym równocześnie obok znanych wydawnictw działało kilka zakładów fotograficznych, zaś większość zdjęć pojawiła się w formie widokówek. W tym czasie pocztówki wydawali: Adalbert Mix (Polanowo), Feodor Seelert, J. Jankowska (Wyrzysk), F. Fehling (Białośliwie), Leonard Durczykiewicz (Czempin), Carl Mauve, Tomasz Hoffmann, Zakłady Graficzne „Biblioteka Polska” (Bydgoszcz), R. Elias, H. Schmidt (Mrocza), Alojzy Żendkowski, Buch – und Papierhandlung Johannes Schultz (Łobżenica), K. Wesołowski (Samostrzel), T. Piekarski, Wacław Malicki, Otto Brewing, Franz Formazin, Rudolf Grünke, V. Splanemann, Drukarnia „Zum Gutenberg” (Nakło nad Notecią), Graph. Verl. – Anstalt GmbH Breslau (Wrocław), Mosella verlag GMBH Trier, Kunst u. Verlagsanstalt Schaar u. Dathe Komm Ges. a. Akt Trier (Trewir). Na pocztówkach przedstawiano widoki Polanowa, Wyrzyska, Rzęszkowa, Mroczy, Łobżenicy, Górki Klasztornej, Witosławia, Białośliwia, Sadek, Samostrzela, Karnowa, Dębionka, Suchar, Miasteczka Krajeńskiego i Nakła nad Notecią. Prezentowano interesujące fragmenty miast i wsi: kościoły, klasztory, pałace, dwory, szkoły, dworce kolejowe, rynek, gmach urzędu miejskiego, ratusza, sądu i banku, domy, kamienice, restauracje, hotele, mosty, pomniki, miejsca o charakterze wypoczynkowym – jezioro, rzekę, park z fontanną i wieżą widokową. Za godne ukazania na widokówkach uznawano budynki o efektownej i dekoracyjnej fasadzie. Utrwalano rozpoznawalne, charakterystyczne, atrakcyjne, reprezentacyjne, wyróżniające się od pozostałych kamienice, budowle sakralne, gmachy użyteczności publicznej, pomniki, tereny rekreacyjno – rozrywkowe i miejsca, w których koncentrowało się ówczesne życie. Umieszczano budowle zadbane, nie zniszczone, o zaplanowanej i przemyślanej koncepcji architektonicznej. Przedstawiano budynki i miejsca ważne dla miasta i wsi, z których mieszkańcy byli dumni i uznawali za „wizytówkę” dawnego powiatu wyrzyskiego. Widok miast i wsi zmieniał się nieustanie i ulegał ciągłym przekształceniom, pewne fragmenty zabudowy znikały bezpowrotnie z krajobrazu, a w ich miejsce powstawały nowe budowle i założenia urbanistyczne. Widokówki stanowiące źródło ikonograficzne dostarczają informacji o wyglądzie poszczególnych miejscowości i ich przedwojennej historii.

Aleksandra Pasieta

"Jest w swym spojrzeniu i wrażliwości na otoczenie wyjątkowo indywidualna. Wnosi nową jakość na rynek sztuki. Jej prace podobają się zarówno, tym co kochają sztukę apstrakcyjną, jak i tym bardzo przywiązanym do tradycji." Renata Kowalczyk, urodzona w Złotowie, absolwentka Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Bydgoszczy 1986-1991, kierunek technik-grafik oraz Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy (2014-2019), Zarządzanie Dziedzictwem Kulturowym i Ochrona Zabytków. W latach 1992-2009 pracowała doskonaląc swój warsztat i zdobywając doświadczenie w różnych kierunkach plastycznych i graficznych, min w: Zakładzie Ceramiki i Sitodruku „Art Ceramic” w Chodzieży, Studio Reklamy Wizualnej „Ewa Art.” w Raciborzu, Producent Opakowań „Foldruk” Złotów. W międzyczasie współpracowała z Wydawnictwem „Publicat” w Poznaniu wykonując ilustracje do książek, z drukarnią „Poligraf” w Chodzieży, drukarnią „Graf-Press” w Bydgoszczy, „Badec s.s.” Import-export Geneve, Pracownią Reklamy „IC” Poznań. W latach 2009-2011 prowadziła w Złotowie własną Pracownię Plastyczną ”Renika” wprowadzając m.in. na rynek własne projekty na kubkach, jak i filiżankach promujących miasto Złotów. Od marca 2012 do marca 2014 była członkiem Związku Plastyków Artystów RP. Uczestniczyła w Ogólnopolskim Biennale Plastyki Dąbrowa Górnicza 2012, gdzie otrzymała Grand Prix za obraz „Malwy”. Od 1 marca 2014 jest członkiem Związku Artystów Plastyków oraz prezesem Oddziału Krajeńskiego "Krajna" ZAP z siedzibą w Złotowie. Zajmuje się malarstwem, pisaniem ikon (pracownia Agios), sztuką użytkową. Ściśle współpracuje z władzami miasta Złotowa. Współorganizatorka wystaw w Spichlerzu Złotowskim: cykl "Cztery Piętra Sztuki"(2013,2015); Ogólnopolska Wystawa CISZA (2018), oraz plenerów malarskich. Uczestniczyła w wystawach zbiorowych i indywidualnych.

http://artrenika.blogspot.com mail: renikaline@wp.pl

Wystawa "Poszukiwania - Roman Jasiński z Brzostowa - malarstwo".

Wystawa prac regionalnego artysty Roma Jasińskiego z Brzostowa, nauczyciela ZS Centrum Kształcenia Rolniczego w Brzostowie (produkcja zwierzęca, biologia, bhp), którego pasją jest malarstwo.

Udział w plenerach

- Chodzież 1993 (PSPN)

- Barlewiczki 1994 (TUL)

- Próchnowo 1995, 1997 (PSPN)

- Margonin 2003, 2004 (AZYL)

Wystawy:

a) indywidualne:

- rok 1997, GDK w Miasteczku Krajeńskim, z okazji 20. rocznicy rozpoczęcia twórczości,

- rok 2003 (wspólnie z bratem Wiesławem), GDK w Miasteczku Krajeńskim, z okazji wieczoru poetyckiego Jana Pieńkowskiego,

- rok 2010-12 jako element Biesiad Krajeńskich organizowanych przez GDK w Miasteczku Krajeńskim oraz Stowarzyszenie Kaszubsko-Pomorskie w Buczku Wielkim,

- rok 2017, z okazji 40-lecia twórczości, przy okazji XX Biesiady Krajeńskiej,

- inne przy okazji imprez szkolnych ZSCKR w Brzostowie,

b) zbiorowe:

- poplenerowe stowarzyszenia PSPN i „AZYL”

- pokonkursowe Konkursy - konkurs czasopisma „Art.&Business” pn. „Oddech”, Warszawa 1991 - Ogólnopolski Konkurs im. Ks. Jakuba Wujka na Sztukę Ludową i Amatorską o Tematyce Biblijnej w Wągrowcu (organizowany co dwa lata): 1991, 1993, 1995, 1997, 1999; uzyskanie wyróżnienia i nagrody rzeczowej w edycji 1995, - Konkurs Twórczości Ludowej i Amatorskiej Województwa Pilskiego: 1994, 1996; wyróżnienie za „Majowe w Pleceminie” w 1994 r. - konkurs SAPN we Wrocławiu pn. „Pejzaż Polski”: 1995 - Ogólnopolski Konkurs Malarski „Mój Pejzaż” w Ciechanowie: 1998 - Konkurs Plastyczny „Moja Matka Boska Radosn

Wystawa zaprezentowała prace pilskiej artystki plastyka Małgorzaty Białej, wykonane w technice graficznej monotypii. Studiowała (1987-1992) grafikę w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (aktualnie Uniwersytet Artystyczny). Dyplom z wyróżnieniem w zakresie grafiki projektowej uzyskała w pracowni plakatu prof. Waldemara Świerzego. Artystka najczęściej tworzy w technice monotypii, ale zdarza się też, że rysuje pastelami olejnymi i innymi narzędziami rysunkowymi oraz tworzy grafiki komputerowe. Obecnie mieszka i pracuje w Pile.

Wystawy indywidualne:

1993 - „Rysunki i plakaty” - „Borey Art. Gallery”, St. Petersburg (Rosja);

1994 - „Rysunki” - BWA, Leszno;

1997 - „Anioły” - Mała Galeria BWA i UP, Piła;

1998 - „Grafiki” - Centrum Sztuki, Galeria „EL”, Elbląg;

2000 - „Anioły” - Oddział Muzeum Śląskiego, Ustroń; „Anioły” - Cafe-Galeria „Między Nami”, Warszawa; 2001 - „Anioły” - „Galeria Pod Lipami”, Poznań;

2008 - „Spotkanie z Aniołami” - Mała Galeria BWA i UP, Piła;

2009 - „Anielsko” - Galeria „Labirynt” - PSM L-W, Piła;

2011 - „Życie towarzyskie aniołów” - Pub „Krater”, Szamocin;

2012 - „Aniołowo” - Galeria „Na poddaszu” - PWSZ, Piła;

2014 - „Świat Aniołów” - Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna im. Pantaleona Szumana Filia nr 3, Piła;

2014 - „Anielskie wymiary” - Galeria Sztuki Hotel Gromada, Piła;

2017 - „Anioł” - KulturKirche Nikodemus, Berlin (Niemcy);

2019 - „Abstrakty” - Biuro Wystaw Artystycznych, Piła.

Wystawy zbiorowe:

1995 - wystawa absolwentów PLSP - BWA, Bydgoszcz; - 14 Biennale Plakatu Polskiego - BWA, Katowice i Bielsko-Biała; 1997 - wystawa poplenerowa „Człopa’96” - BWA, Piła; 1998 - wystawa poplenerowa XVII Konfrontacji Plastycznych „Słonne’97” - BWA, Przemyśl; 2000 - IX Biennale Sztuki Sakralnej - BWA, Gorzów Wlkp.; - Targi „InvestCity”, Poznań; 2002 - X Biennale Sztuki Sakralnej - Miejski Ośrodek Sztuki, Gorzów Wlkp. i Galeria Sztuki Współczesnej, Kołobrzeg; 2008 - VII Salon Wielkopolski w Czarnkowie; 2010 - wystawa poplenerowa 33. Interdyscyplinarnych Spotkań Twórców MIĘDZY NAMI Malwa 2009 - BWA, Piła; 2010 - „Atman Collection 2010” - Restauracja & Pub „Atman”, Piła; 2013 - Metafizyczna Noc Artystyczna, Piła; 2017 - 48 Stunden Neukölln Das Kunstfestival Schatten machen Licht - KulturKirche Nikodemus, Berlin (Niemcy); 2018 - wystawa poplenerowa 41. Interdyscyplinarnych Spotkań Twórców – Człopa’2017 „SUBIEKTYWNIE / OBIEKTYWNIE” - BWA, Piła. Oraz udział w wystawach „Salon Pilski” od 1992 r.

Nagrody i wyróżnienia:

2008 - Wyróżnienie posła RP Piotra Waśko za prace "Anioł" - monotypie na VII Salonie Wielkopolskim w Czarnkowie;

2009 - Nagroda Prezydenta Miasta Piły za całokształt pracy twórczej w sferze plastycznej;

2010 - Nagroda Starosty Pilskiego w dziedzinie kultury;

2013 - Nominacja do Nagrody Prezydenta Miasta Piły w kategorii Sukces Kulturalny Roku - SYRIUSZE 2013;

2017 - Nagroda Starosty Pilskiego za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej i upowszechnianie sztuk plastycznych.

Małgorzata Biała: e-mail:monotypia7@gmail.com

Wystawa "Retrospektywna wystawa prac Ryszarda Stanisława Dereżyńskiego z lat 1982-2017" zaprezentowała: rysunki, malarstwo olejne, "neomonidła", ikony oraz prace wykonane w technikach własnych. Ryszard Stanisław Dereżyński "Ryś" urodził się w 1957 roku w Popowie Kościelnym. Absolwent wągrowieckiego LO. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu ?obecnie Uniwersytet Artystyczny/ rysunek i malarstwo pod kierunkiem profesora Wacława Twarowskiego. Dyplom uzyskał w 1989 roku na Wydziale Wychowania Plastycznego. Pracuje jako instruktor w Miejskim Domu Kultury w Wągrowcu. zajmuje się pracą pedagogiczną z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi. Projektuje plakaty, foldery, okładki płyt CD. Uprawia malarstwo sztalugowe, rzeźbę, rysunek tuszem, pisze ikony, zajmuje się malarstwem na szkle, technikami własnymi, wykonuje "neomonidła" i ilustruje książki. Współtwórca warsztatów malarskich w Czechach, Niemczech i Polsce. Jego prace eksponowane były na ponad stu wystawach w kraju i za granicą m.in. Czechy, Hobro/Dania, Hamburg, Luneburg, Adendorf, Goseburg/Niemcy, Bydgoszcz, Kcynia, Osiek nad Notecią, Oborniki, Skoki, Szubin, Żnin, Wągrowiec, Piła/Salon Pilski. Współpracował z Grupą Artystyczną "Kobalt" z Hamburga i plastykami skupionymi wokół Atelier Goseburg w Niemczech.

Wystawa "Rzeźby w drewnie Piotra Wolińskiego. 50 lat pracy twórczej".

Wystawa prezentująca ponad 50 rzeźb Piotra Wolińskiego, artysty ludowego z Pałuk z okazji 50-lecia pracy twórczej, z kolekcji skansenu w Osieku, a także ze zbiorów Muzeum Regionalnego w Wągrowcu, Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy, Muzeum Ziemi Szubińskiej i Gminnego Ośrodka Kultury w Kcyni. Piotr Woliński to jeden z najwybitniejszych rzeźbiarzy pałuckich. Urodził się w 1951 roku w Kcyni, gdzie mieszka i tworzy do dzisiaj. W swoim rodzinnym mieście, w wieku 12 lat, zaczął uczęszczać do świetlicy prowadzonej przez Klarę Prillową, miłośniczkę kultury ludowej o zdolnościach artystycznych i organizacyjnych, twórczynię ludową i badaczkę kultury Pałuk. Pod opieką Klary Prillowej Piotr Woliński poznawał rękodzieło ludowe i pałucki folklor (był członkiem młodzieżowego zespołu pieśni i tańca „Pałuki”). Swoją przygodę z twórczością artystyczną rozpoczął od lepienia figurek z gliny, szczególnie ptaszków. Jako 14-15 latek, zachęcony przez Klarę Prillową, zaczął tworzyć pierwsze rzeźby z drewna. W 1969 roku praca Piotra Wolińskiego została wyróżniona w konkursie sztuki ludowej Pałuk zorganizowanym przez Szubiński Dom Kultury. Od tamtej pory kcyński rzeźbiarz regularnie uczestniczy w konkursach organizowanych przez muzea i ośrodki kultury. Ma na swoim koncie dziesiątki nagród i wyróżnień. Swoje prace prezentował na wystawach m.in. w Toruniu, Bydgoszczy, Lublinie, Chojnicach, Warszawie, Poznaniu, Częstochowie, Wałczu, Kazimierzu Dolnym, Sopocie, Płocku, Kcyni, Żninie, Szubinie, Nakle, a także za granicą: m.in. w Rumunii, Niemczech, Bułgarii, Ukrainie i Francji.