
fot. https://pl.wikipedia.org/wiki/Wac%C5%82aw_Micuta
Wacław Micuta, ps. Wacek, ur. 6.12.1915 r. w Piotrogrodzie, zm. 21.09. 2008 r. w Genewie
W 1944 r. był oficerem do specjalnych zadań dowódcy Harcerskiego Batalionu Szturmowego „Zośka” AK. Po wybuchu Powstania Warszawskiego i zdobyciu przez batalion dwóch czołgów niemieckich PzKpfw V Panther, został wyznaczony dowódcą nowo utworzonego plutonu pancernego, walczącego na Woli - była to jedyna jednostka pancerna powstańców. Wacław Micuta dowodził czołgiem nazwanym „Magda” lub „Pudel”, między innymi 5 sierpnia w akcji zdobycia niemieckiego obozu koncentracyjnego przy ul. Gęsiej („Gęsiówki”). Pluton „Wacka” uczestniczył następnie w walkach w obronie cmentarzy wolskich. 11.08.1944 r. Polacy musieli porzucić uszkodzone czołgi i ewakuować się na Stare Miasto. Podczas dalszych walk Wacław Micuta został ranny w lewe płuco, lecz po krótkim pobycie w szpitalu powstańczym uczestniczył w dalszych walkach. Podczas powstania został awansowany do stopnia kapitana.
Odznaczony Orderem Virtuti Militari.